ชาวออสเตรเลียส่วนใหญ่อาศัยอยู่บริเวณชายขอบของทวีปที่เป็นเกาะขนาดยักษ์ พึ่งพาการขนส่งทางทะเลเพื่อการส่งออกและนำเข้าที่หล่อเลี้ยงเศรษฐกิจและวิถีชีวิตของเรา ชาวออสเตรเลียยังมีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับมหาสมุทร ดังที่สะท้อนให้เห็นในการเติบโตของการล่องเรือเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจและการขนส่งทางเรือสำราญ แต่ตัวเลขเหล่านี้เสี่ยงที่จะทำให้ผู้คนต้องปะทะกับวาฬ เต่า และสัตว์ทะเลอื่นๆ
ในช่วงทศวรรษปี 2554-2555 กิจกรรมทางทะเลในออสเตรเลียเพิ่ม
ขึ้นมากกว่า 2 ใน 3ในขณะที่เรือเดินทะเลก็ขยายใหญ่ขึ้นและเร็วขึ้นด้วย ภายในปี 2573 การขนส่งสินค้าจำนวนมากคาดว่าจะเพิ่มขึ้นครึ่งหนึ่ง และปริมาณงานตู้คอนเทนเนอร์จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
ออสเตรเลียมีกฎระเบียบในการขนส่งที่ดีและประชาชนทั่วไปให้ความสำคัญกับสิ่งมีชีวิตในทะเลเป็นอย่างมาก ถึงกระนั้นก็ตาม การเพิ่มขึ้นอย่างมากในเรือเพื่อการพาณิชย์และเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การบาดเจ็บและเสียชีวิตของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล ปลาขนาดใหญ่ และเต่าที่ถูกเรือชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ประชากรวาฬที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่สิ้นสุดการล่าวาฬ
เพื่อตอบสนองต่อความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับความเสี่ยงในการชนกัน กรมสิ่งแวดล้อมและพลังงานจึงได้ออกร่างยุทธศาสตร์ระดับชาติเพื่อลดความเสี่ยงของการชนกันของเรือ เปิดให้แสดงความคิดเห็นสาธารณะจนถึงวันที่ 31 มกราคม 2017
กลยุทธ์นี้เสนอแนะว่าก่อนที่เราจะพัฒนาวิธีหลีกเลี่ยงการชนกัน เราจำเป็นต้องรู้แน่ชัดว่าสัตว์กลุ่มใดตกอยู่ในอันตรายมากที่สุด โดยทำแผนที่ความเสี่ยงของการชนกันของเรือในระดับประเทศ เรากำลังทำงานในโครงการที่จะทำอย่างนั้น
มองไปในอดีต
ขั้นตอนแรกคือการรวบรวมและตีความข้อมูลที่มีอยู่ ฐานข้อมูลของคณะกรรมาธิการล่าวาฬระหว่างประเทศ (IWC)ในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่วาฬเป็นพิเศษแสดงรายงานการโจมตี 51 ครั้งในน่านน้ำของออสเตรเลีย มีเพียงสองแห่งเท่านั้นที่เกิดขึ้นก่อนปี 1990
คงจะน่าดึงดูดใจที่จะคิดว่าการนัดหยุดงานของเรือจึงเป็นประเด็น
ที่ทันสมัย แต่คำอธิบายที่เป็นไปได้มากกว่าสำหรับรูปแบบนี้คือไม่เคยมีการรวบรวมข้อมูลประวัติศาสตร์ของออสเตรเลียอย่างเป็นระบบ
เราจัดการกับความท้าทายนี้ด้วยการค้นหาคลังฐานข้อมูลสื่อออนไลน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งTROVE เราพบรายงานการโจมตีของเรือย้อนหลังไปถึงปี 1872 และบันทึกอีก 90 รายการที่ไม่ได้บันทึกไว้ในฐานข้อมูลของ IWC ด้วยเหตุนี้ เราจึงสร้างสถิติการชนกันของเรือวาฬนอกชายฝั่งออสเตรเลียที่ครอบคลุมมากที่สุด
การค้นหาของเราทำให้จำนวนเรือที่รายงานการชนกันนอกออสเตรเลียสูงถึง 141 ครั้ง ในขณะเดียวกัน เรายังพบเหตุการณ์ที่น่าสงสัยที่ไม่ได้บันทึกไว้อีก 145 เหตุการณ์ทั่วโลก
เป็นการยากที่จะเปรียบเทียบอัตราการนัดหยุดงานทั่วโลกเนื่องจากวิธีการเก็บบันทึกที่แตกต่างกัน แต่การประมาณการที่ดีที่สุดของเราคือการนัดหยุดงานในออสเตรเลียคิดเป็น 17% ของเหตุการณ์ทั้งหมดทั่วโลกตั้งแต่เริ่มบันทึก สิ่งนี้ท้าทายมุมมองที่ว่าเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นได้ยากในออสเตรเลียในอดีตมากกว่าที่อื่น
ในบันทึกการชนกันของออสเตรเลียที่สามารถระบุสายพันธุ์ได้ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับวาฬหลังค่อม (52%) รองลงมาคือวาฬเซาเทิร์นไรท์ (12%) และวาฬสเปิร์ม (7%) จากรายงาน 95 ฉบับที่สามารถระบุชะตากรรมของวาฬได้อย่างน่าเชื่อถือ 52% ของการโจมตีถือว่าร้ายแรงหรืออาจถึงแก่ชีวิต 23% ได้รับรายงานว่าได้รับบาดเจ็บหรือได้รับบาดเจ็บ; และ 25% ของกรณีวาฬไม่เป็นอันตราย
การนัดหยุดงานในยุคสมัยใหม่ส่วนใหญ่มีรายงานในรัฐควีนส์แลนด์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของเส้นทางผสมพันธุ์และอพยพของหลังค่อมชายฝั่งตะวันออก เช่นเดียวกับเรือสันทนาการจำนวนมากที่มีแนวโน้มที่จะรายงานเหตุการณ์เมื่อเรือได้รับความเสียหาย แต่อีกครั้ง เป็นการยากที่จะบอกได้ว่ามีการโจมตีกี่ครั้งที่ไม่มีการรายงาน ทั้งในควีนส์แลนด์และที่อื่น ๆ อาจเป็นไปได้ว่าควีนส์แลนด์มีระบบการรายงานเหตุการณ์ที่ดีกว่ารัฐอื่นๆ
บันทึกเหตุการณ์เรือชนกัน พ.ศ. 2415-ปัจจุบัน NESP Marine Biodiversity Hub , ผู้เขียนจัดให้
หลังจากอ่านรายงานข่าวการชนของวาฬที่กินเวลากว่า 140 ปี เราก็รู้สึกประทับใจกับการรับรู้ของสาธารณชนและสื่อเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้ที่เปลี่ยนแปลงไป รายงานช่วงต้นของทศวรรษ 1800 กล่าวถึงเรือที่ถูกโจมตีจากสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวในท้องทะเลลึก ในช่วงส่วนใหญ่ของศตวรรษที่ 20 การชนกันถูกมองว่าเป็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นหรือน่าสนใจระหว่างการเดินทาง ในขณะที่รายงานสมัยใหม่เกี่ยวข้องกับสวัสดิภาพสัตว์และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่า
คุณอาจถามว่าทำไมมันถึงสำคัญกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหลายทศวรรษหรือหลายศตวรรษก่อน แต่แน่นอนว่าอดีตช่วยให้เราตีความปัจจุบันได้
ตัวอย่างเช่น ข้อมูลสมัยใหม่ไม่ได้แสดงเรือขนาดใหญ่หลายลำที่ชนสัตว์ในน่านน้ำออสเตรเลีย ในขณะที่การชนในลักษณะนี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้นบ่อยในยุคก่อนๆ อาจเป็นเพราะในอดีต เรือขนาดใหญ่ส่วนใหญ่มีลูกเรือจำนวนมากและ/หรือมีผู้โดยสารจำนวนมาก อาจทำให้การชนกันถูกตรวจพบได้ง่ายกว่าเรืออัตโนมัติขนาดใหญ่ที่มีลูกเรือขนาดเล็กในปัจจุบัน สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามว่าการชนกันจำนวนมากเกิดขึ้นโดยไม่มีใครสังเกตเห็นหรือไม่
การบันทึกขนาดเรือจะช่วยกำหนดกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการหลีกเลี่ยงการชนกัน ตัวอย่างเช่น หากเรือสันทนาการขนาดเล็กก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อการโจมตีที่สำคัญที่สุดในภูมิภาคหนึ่งๆ การเปลี่ยนช่องทางเดินเรือเชิงพาณิชย์ของภูมิภาคนี้จะไม่มีประโยชน์มากนัก
ทำอะไรได้บ้าง?
การเพิ่มขึ้นของจำนวนรายงานเรือโจมตีในช่วงปลายทศวรรษ 1990 บ่งชี้ว่าอัตราการรายงานอาจดีขึ้น แต่ก็เน้นให้เห็นถึงความจำเป็นของระบบที่เข้มงวดมากขึ้น ด้วยจุดประสงค์นี้Australian Marine Mammal Centreได้พัฒนาเครื่องมือ ออนไลน์ สำหรับรายงานการชนกัน
งานต่อไปสำหรับโครงการของเราคือการเปรียบเทียบข้อมูลเกี่ยวกับความหนาแน่นของการขนส่งและความเร็วเฉลี่ยกับข้อมูลเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยและเส้นทางการอพยพของสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยง วิธีนี้จะช่วยให้เราจัดทำแผนที่ความเสี่ยงสัมพัทธ์เพื่อระบุพื้นที่และเวลาเฉพาะที่มีความเสี่ยงมากที่สุด และควรเน้นไปที่ความพยายามในการลดความเสี่ยงเหล่านั้น
มาตรการบางอย่าง เช่น การเปลี่ยนเส้นทาง การจำกัดความเร็ว และเขตการยกเว้น ได้ถูกนำมาใช้สำเร็จแล้วในน่านน้ำนอกสหรัฐอเมริกาและนิวซีแลนด์
ด้วยความกระหายที่เพิ่มขึ้นของออสเตรเลียสำหรับการค้าระหว่างประเทศและการล่องเรือเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ ถึงเวลาแล้วที่จะต้องพัฒนาวิธีการที่มีประสิทธิภาพเพื่อหลีกเลี่ยงการทับสัตว์ทะเลของเรา
Credit : เว็บสล็อตแท้
